Czynniki ryzyka
Zwiększone ryzyko dotyczące przewozu towarów samochodami wynika przede wszystkim z niedostatecznej znajomości prawnych regulacji transportu drogowego, ograniczonej wiedzy na temat odpowiedzialności cywilnej ponoszonej w przypadku wystąpienia szkód, braku stosownych regulacji w przedsiębiorstwach oraz niewystarczającego przeszkolenia kadry pracowniczej. Wiele firm nie decyduje się na wdrożenie procedur z zakresu zarządzania ryzykiem lub nie poświęca im wystarczającej uwagi. W konsekwencji istnieje duża szansa, że w przyszłości poniosą wysokie koszty, których być może byłyby w stanie uniknąć umiejętnie zarządzając ryzykiem.
Elementy zarządzania
Cały proces, tak w transporcie drogowym, jak i w każdej inne dziedzinie, dzieli się na analizę ryzyka, ocenę ryzyka i reagowanie na ryzyko poprzez jego kontrolę i finansowanie. Jak do tej pory nie opracowano jeszcze jednolitych metod charakterystycznych wyłącznie dla tej branży, dlatego najlepiej określać poszczególne elementy składowe zarządzania ryzykiem bazując na ogólnym schemacie. Na pierwszy etap składa się zdefiniowanie kontekstu, identyfikacja potencjalnych zagrożeń oraz konsekwencji ich wystąpienia. Następnie powinna wystąpić wszechstronna ocena i adekwatna do niej reakcja na zaistniałą sytuację. Rozumie się przez nią kontrolowanie ryzyka, w tym wprowadzenie nowych procedur, monitoring prac kierowców oraz szkolenia. Warto określić również sposób finansowania ewentualnych strat wynikających ze szkody, na przykład zawarcie umowy ubezpieczeniowej.
Ocena ryzyka – cele i metody
Kluczową składową systemu zarządzania ryzykiem jest jego ocena. To ona powinna wpływać na decyzje w sprawie podjęcia lub niepodjęcia konkretnych działań. Oceniając należy wziąć pod uwagę wykryte wcześniej potencjalne zagrożenia, a następnie, na podstawie statystyk i własnego doświadczenia, określić prawdopodobieństwo ich wystąpienia. Ważne, by nie traktować każdej z możliwości jednakowo, tylko klasyfikować je pod względem szkodliwości społecznej, ekonomicznej i wizerunkowej możliwych skutków. Na tej podstawie zarówno przewoźnik planujący trasę, jak i jednostka zarządzająca siecią dróg na danym obszarze, dokonują wyboru – akceptują ryzyko lub zmieniają plany w celu jego ograniczenia. Ich działania mogą przynieść jeszcze lepsze efekty, jeżeli będą ze sobą spójne. Zintegrowane zarządzanie, rozumiane jako uzupełnianie się poszczególnych poziomów zarządzania czy też ujednolicenie stosowanych metod, bardzo dobrze sprawdza się w branży TSL.
Dobre praktyki
By lepiej zrozumieć, jak w praktyce można efektywnie zarządzać ryzykiem, wystarczy przyjrzeć się kilku przykładom z Europy Zachodniej. Można wymienić chociażby niemiecki projekt DocStop, w ramach którego w wielu miejscach postojowych dla ciężarówek utworzono placówki medyczne, pomagające zawodowym kierowcom w czasie ich pracy, bez zaburzania harmonogramu przewozu. W duńskim koncernie Arla Food z kolei funkcjonuje baza danych dotycząca warunków panujących w rozsianych po kraju miejscach załadunku. Każdy kierowca może z niej skorzystać po pobraniu wydruku dziennej trasy i odpowiednio się na nie przygotować.
Analiza, ocena i reakcja na ryzyko składają się na nowoczesne kontrolowanie transportu drogowego. Warto wdrażać tę wiedzę na wszystkich poziomach zarządzania, by wspólnymi siłami zwiększyć poziom bezpieczeństwa na drogach oraz zapobiegać stratom materialnym.
0 komentarzy